Diş Taşı

İster istemez. Kafama gelen düşünceler. Kaçmaktan çok üstüne gidilmeyi seven yüksek, alçak hayaller. Bacaklarımda yürüyen yetişkin karıncalar. Bende insanım. Dünya hayatının bitmez telaşı. Betonda ayak izleri. Duvar yazıları, anlamsız. Öylesine. Kirli. Ben hep böyleydim. Sonradan böyle oldum. Akciğerim acıyor. İlahi nesefini bekliyor. Mahfoluyor. Ağlıyor. Yine de devam ediyor. Herkesten kaçıyor. Koşuyor. Bilmiyor. Sonra arkasına yaslanıyor. Zaruri ihtiyaç sabihi olmuş. Onları karşılıyor.
..
Devam ediyor. Aynı şekilde. Tekrar, tekrar. Elindekini unutuyor. Bir tane daha alıyor. Kullanıyor. Atılıyor. Problem değil öyle de kullanıyor. Kurallara uymak mı? Onun üzerinde çalışıyor. O öyle olmaz işte. O da idrak ediyor. Ama nafile. Gelen gidiyor. Temizlik yapılıyor. Temizlik yapıyor. Sonra yavaş yavaş uykuya dalıyor. Öyle istiyor. Çekip uzatıyor ayaklarını. Bilmem. Evet. Soru soranlar cevap bekliyor. Tamemen teşekkür ediyor. Thank you for the great pleasure.